Diecezjalna Fundacja Ochrony Życia
Diecezjalna Fundacja Ochrony Życia powstała na skutek inicjatywy biskupa opolskiego Alfonsa Nossola w 1993 r. zwana wtedy pod nazwą „Diecezjalna Fundacja Obrony Życia”, której celem była ochrona życia nienarodzonych.
W latach 90-tych w środowisku duszpasterskim jednym z głównych zadań była troska o kobiety samotnie wychowujących dzieci lub te, które przygotowywały się do wypuszczenia je na świat. Kobieta jako samotna matka często potrzebuje wsparcia w wypełnianiu obowiązku, z różnych powodów nie zawsze takie wsparcie może otrzymać od najbliższych. W tym celu fundacja stworzyła Dom Samotnej Martki, gdzie matka jako osoba chroniąca dziecko w potrzebie może znaleźć schronienie i wsparcie. 15 stycznia 1994 r. Dom Samotnej Matki został pobłogosławiony przez biskupa Alfreda Nossola.
Informacje o działalności wsparcia rozpowszechniły się tak szybko, że wkrótce zabrakło miejsc a warunki jakie zapewniał były niewystarczające. Dlatego zaplanowano rozbudowę domu, dobudowano dwa piętra dzięki czemu można było utworzyć kaplicę i Zakład Adaptacji Zawodowej (ZAZ). Stworzenie ZAZu miało na celu czynną pomoc samotnym matkom przez znalezienie pracy, działanie aktywizujące i pomagające na powrócenie na rynek pracy, co do tej pory pomaga mieszkańcom domu na samodzielne i odpowiedzialne życie, niezależne od fundacji. Po rozbudowie Domu Samotnej Matki nastąpiła zmiana oficjalnej nazwy na Dom Matki i Dziecka.
W działaniach Domu Matki i Dziecka powstała inicjatywa utworzenia ochrony dzieci również narodzonych. W tym celu powstał Katolicki Ośrodek Adopcyjno-Opiekuńczy (KOAO). Dzięki powstaniu ośrodka i stworzonym w nim systemie działań matka, która zdecydowała się na porzucenie dziecka np. na oddziale położniczym mogła się zwrócić do fundacji dzięki czemu dziecko miało możliwość trafienia do rodziny zastępczej po jej wcześniejszym przygotowaniu. Szybko również wypracowała się współpraca pomiędzy lekarzami a fundacją co pozwoliło na szybkie reagowanie i podjęcie wysiłków przez KOAO, aby zapewnić bezpieczeństwo dziecku.
Trzecią jednostką fundacji jest Diecezjalna Poradnia Rodzinna, która została zapoczątkowana przez Diecezjalny Ośrodek Duszpasterstwa Rodzin. Celem ośrodka było prowadzenie spotkań przygotowujących narzeczonych do sakramentu małżeństwa oraz nauczanie metod naturalnego planowania rodziny. Coraz większa liczba osób potrzebujących pomocy sprawiła, że postanowiono włączyć poradnię w struktury fundacji jednocześnie zmieniając nazwę na Diecezjalną Poradnię Rodzinną. W 2010r. ks. Andrzej Czaja przeznaczył na potrzebę fundacji budynek przy pl. Katedralnym 4 gdzie utworzono Centrum Służby Życiu i Rodzinie a siedzibę znalazły również jednostki Diecezjalnej Fundacji Obrony Życia, która w 2011r. zmieniła nazwę na Diecezjalna Fundacja Ochrony Życia.
W latach 90-tych w środowisku duszpasterskim jednym z głównych zadań była troska o kobiety samotnie wychowujących dzieci lub te, które przygotowywały się do wypuszczenia je na świat. Kobieta jako samotna matka często potrzebuje wsparcia w wypełnianiu obowiązku, z różnych powodów nie zawsze takie wsparcie może otrzymać od najbliższych. W tym celu fundacja stworzyła Dom Samotnej Martki, gdzie matka jako osoba chroniąca dziecko w potrzebie może znaleźć schronienie i wsparcie. 15 stycznia 1994 r. Dom Samotnej Matki został pobłogosławiony przez biskupa Alfreda Nossola.
Informacje o działalności wsparcia rozpowszechniły się tak szybko, że wkrótce zabrakło miejsc a warunki jakie zapewniał były niewystarczające. Dlatego zaplanowano rozbudowę domu, dobudowano dwa piętra dzięki czemu można było utworzyć kaplicę i Zakład Adaptacji Zawodowej (ZAZ). Stworzenie ZAZu miało na celu czynną pomoc samotnym matkom przez znalezienie pracy, działanie aktywizujące i pomagające na powrócenie na rynek pracy, co do tej pory pomaga mieszkańcom domu na samodzielne i odpowiedzialne życie, niezależne od fundacji. Po rozbudowie Domu Samotnej Matki nastąpiła zmiana oficjalnej nazwy na Dom Matki i Dziecka.
W działaniach Domu Matki i Dziecka powstała inicjatywa utworzenia ochrony dzieci również narodzonych. W tym celu powstał Katolicki Ośrodek Adopcyjno-Opiekuńczy (KOAO). Dzięki powstaniu ośrodka i stworzonym w nim systemie działań matka, która zdecydowała się na porzucenie dziecka np. na oddziale położniczym mogła się zwrócić do fundacji dzięki czemu dziecko miało możliwość trafienia do rodziny zastępczej po jej wcześniejszym przygotowaniu. Szybko również wypracowała się współpraca pomiędzy lekarzami a fundacją co pozwoliło na szybkie reagowanie i podjęcie wysiłków przez KOAO, aby zapewnić bezpieczeństwo dziecku.
Trzecią jednostką fundacji jest Diecezjalna Poradnia Rodzinna, która została zapoczątkowana przez Diecezjalny Ośrodek Duszpasterstwa Rodzin. Celem ośrodka było prowadzenie spotkań przygotowujących narzeczonych do sakramentu małżeństwa oraz nauczanie metod naturalnego planowania rodziny. Coraz większa liczba osób potrzebujących pomocy sprawiła, że postanowiono włączyć poradnię w struktury fundacji jednocześnie zmieniając nazwę na Diecezjalną Poradnię Rodzinną. W 2010r. ks. Andrzej Czaja przeznaczył na potrzebę fundacji budynek przy pl. Katedralnym 4 gdzie utworzono Centrum Służby Życiu i Rodzinie a siedzibę znalazły również jednostki Diecezjalnej Fundacji Obrony Życia, która w 2011r. zmieniła nazwę na Diecezjalna Fundacja Ochrony Życia.
Czytelnia: