Narodzenie Jezusa tajemnicą radości, miłości i pokoju

«Puer natus est nobis,
et Filius datus est nobis —
Dziecię nam się narodziło,
Syn został nam dany» (Iz 9, 5).
Przeżywamy dziś na nowo tajemnicę Bożego Narodzenia:
również dla ludzi naszego czasu rodzi się to Dziecię,
niosące światu zbawienie,
a wszystkim ludziom radość i pokój.
Wzruszeni stajemy przed szopką,
aby wraz z Maryją spotkać
Oczekiwanego przez narody,
Odkupiciela człowieka,
którego pragną wszystkie ludy.
Cum Maria contemplemur Christi vultum.
Z Maryją kontemplujemy oblicze Chrystusa:
w Dziecięciu owiniętym w pieluszki
i złożonym w żłobie (por. Łk 2, 7)
przychodzi Bóg, aby nas nawiedzić
i skierować nasze kroki na drogę pokoju (por. Łk 1, 79).
Maryja kontempluje Go, tuli i ogrzewa.
Rozważa sens cudownych znaków,
jakie otaczają tajemnicę Bożego Narodzenia.

Boże Narodzenie to tajemnica radości!
Aniołowie śpiewali tej nocy:
«Chwała Bogu na wysokościach,
a na ziemi pokój ludziom Jego upodobania» (Łk 2, 14).
Mówili pasterzom o tym wydarzeniu
jako o radości wielkiej,
która będzie udziałem całego narodu (por. Łk 2, 10).
Radość mimo oddalenia od domu,
ubóstwa żłóbka,
ludzkiej niewrażliwości,
wrogości sprawujących władzę.
Tajemnica radości mimo wszystko,
bo w mieście Dawidowym
«narodził się (...) Zbawiciel» (Łk 2, 11).
W tej radości uczestniczy Kościół,
napełniony dziś światłem Syna Bożego:
nigdy nie zapanują nad nim ciemności.
Oto chwała odwiecznego Słowa,
które z miłości stało się jednym z nas.

Boże Narodzenie to tajemnica miłości!
To miłość Ojca,
który posłał jednorodzonego Syna na świat,
aby ofiarował nam dar swojego życia (por. 1 J 4, 8-9),
Miłość «Boga-z-nami», Emmanuela,
który przyszedł na świat, aby umrzeć na Krzyżu.
W zimnej stajni, pogrążonej w ciszy,
dziewicza Matka, z sercem pełnym przeczuć,
już przeżywa bolesny dramat Kalwarii.
To będzie wstrząsająca walka
pomiędzy światłem i ciemnością,
pomiędzy śmiercią i życiem, nienawiścią i miłością.
Książę Pokoju, narodzony dziś w Betlejem,
odda na Golgocie swoje życie,
aby na świecie zapanowała miłość.

Boże Narodzenie to tajemnica pokoju!
Z betlejemskiej groty
płynie dziś naglące wezwanie,
by świat nie ulegał
podejrzliwości, nieufności, zniechęceniu,
nawet jeśli tragiczne zjawisko terroryzmu
potęguje niepewność i lęk.
Wyznawcy wszystkich religii
i ludzie dobrej woli
są wezwani do budowania pokoju
przez odrzucanie jakiejkolwiek formy
nietolerancji i dyskryminacji:
przede wszystkim w Ziemi Świętej,
by powstrzymać wciąż narastającą falę
bezsensownej przemocy;
na Bliskim Wschodzie,
by zgasić groźne zarzewie konfliktu,
którego z pomocą wszystkich można uniknąć;
w Afryce, gdzie wyniszczające ubóstwo
i tragiczne wojny domowe
pogarszają i tak już niepewną sytuację całych narodów,
mimo iż nie brak optymistycznych sygnałów;
w Ameryce Łacińskiej, w Azji
i w innych częściach świata,
w których kryzysy polityczne, ekonomiczne i społeczne
burzą pokój wielu rodzin i narodów.
Oby ludzkość przyjęła przesłanie pokoju,
jakie niesie Boże Narodzenie!

Chwalebna tajemnica Wcielonego Słowa!
Wraz z Tobą, dziewicza Matko,
zatrzymujemy się w zamyśleniu
przed żłóbkiem, w którym leży Dzieciątko,
tak jak Ty zadziwieni
wobec nieogarnionej łaskawości Boga.
Użycz nam Twoich oczu, Maryjo,
abyśmy wniknęli w tajemnicę
ukrytą w kruchym ciele Twego Syna.
Ucz nas rozpoznawać Jego oblicze
w dzieciach każdej rasy i kultury.
Wspomóż nas, abyśmy byli autentycznymi świadkami
Jego przesłania pokoju i miłości,
by również ludzie naszych czasów,
naznaczonych wciąż wielkimi konfliktami
i niesłychaną przemocą,
umieli rozpoznać w Dzieciątku,
które trzymasz w ramionach,
jedynego Zbawcę świata,
niewyczerpane źródło prawdziwego pokoju,
którego tak bardzo pragnie każde ludzkie serce.
Natus est nobis Salvator mundi.

Po polsku Ojciec Święty powiedział:
«Słowo stało się ciałem i mieszkało między nami» (por. J 1, 14). W blasku betlejemskiego żłóbka, u progu Nowego Roku, serdecznie pozdrawiam wszystkich moich rodaków w Polsce i na całym świecie. Życzę, aby orędzie miłości i miłosierdzia, przekazane ludziom przez narodzenie Bożego Syna, stało się źródłem odnowy życia w Ojczyźnie, w polskich rodzinach oraz w życiu osobistym każdego i każdej z was. Niech Dziecię Jezus napełni wasze serca darami pokoju i ufności. Wesołych, dobrych świąt.

25 XII 2002
Jan Paweł II
Jan Paweł II: