Dobry Pasterzu

Chociażbym chodził ciemną doliną, zła się nie ulęknę, bo Ty jesteś ze mną. (Ps 23, 4)

Ty, który jesteś Pasterzem, Odwiecznym Pasterzem, Dobrym Pasterzem, Pasterzem wszystkich powołań ludzkich i wszystkich dróg człowieczych.

Ty, który szukasz tych, którzy poginęli... Ty, który przyprowadzasz z powrotem do owczarni tych, którzy zbłądzili... Ty, który opatrujesz rany tych, którzy odnieśli rany, i troszczysz się o tych, którzy są słabi i chorzy.

Nie pozwól, żeby człowiek się zatracił na błędnej drodze, w ślepych zaułkach, troszcząc jedynie o siebie, o własne możliwości i zdobycze!

Spraw, by zrozumiał, że Ty jesteś Pasterzem, Dobrym Pasterzem, który oddał swoje życie za każdego z nas!

Spraw, aby szukał Twojej ręki, która był go poprowadziła. Niech znajdzie w Tobie drogę, prawdę, życie!

10 października 1988
Jan Paweł II