On sprawia, że nie przestajemy śpiewać!

      N. B. Vandall, ewangelizator i piosenkarz, siedział spokojnie w salonie, czytając gazetę, gdy jeden z jego synów wpadł do mieszkania z płaczem:
"Paweł jest ranny! Potrącił go samochód i ciągnął po ulicy. Cały krwawił, aż ktoś przyszedł i zabrał go stąd."
     Vandall znalazł swego syna w pobliskim szpitalu. Chłopiec miał poważne obrażenia głowy, wstrząs mózgu i wiele połamanych kości. Lekarz operujący go nie potrafił powiedzieć, czy chłopak przeżyje. Wszystko, co mógł w tej krytycznej sytuacji zrobić ojciec, to modlić się, kiedy doktor czyścił i szył rany na głowie Pawła i nastawiał połamane kończyny. Reszta spoczywała w Bożych rękach.
      Po powrocie do domu i zdaniu relacji rodzinie, Vandall powrócił do salonu i upadł na kolana z całego serca łkając: "O Boże!"
     Prawie natychmiast usłyszał w swym wnętrzu Boży głos mówiący mu, że niezależnie od tego, co się wydarzy tu i teraz, w wieczności wszelkie łzy zostaną otarte, a smutki przeminą. Vandall podszedł do pisania i w ciągu kilku chwil napisał Hymn zatytułowany: "Gdy przeminie dzień":

Po dniu znojnym i skwarnym,
Kiedy kłopoty odejdą w zapomnienie
Gdy zostaną mi odjęte smutki
Zobaczę wreszcie Jezusa
Będzie na mnie czekał Jezus - tak dobry i wierny
Na Swym pięknym tronie
Powita mnie w domu
Gdy przeminie dzień.

     Paweł całkowicie wyzdrowiał, rany zagoiły się, wiara jego ojca pozostała silna i niewzruszona, a jego wdzięczność niezmierna.
      Pan Bóg pragnie towarzyszyć Ci, gdy przeżywasz swe wielkie udręki, pragnie włożyć w Twe usta pieśń chwały. Gdy spojrzysz na Niego, zamiast koncentrować się na swych zmaganiach, Jego niezwykła moc przezwycięży wszystko, czemukolwiek stawiasz czoła.