Jak się modlić według św. Jana Kasjana - odcinek 5

W poprzednim odcinku naszych rozważań nad tekstem Rozmowy św. Jana Kasjana z abba Izaakiem dotarliśmy do specyficznego podziału na rodzaje modlitwy, przywołanego za Pierwszym Listem do Tymoteusza. Refleksje te prowadzi nasz opat, o. Szymon Hiżycki, i ostatnio zwracał uwagę na specyficzne cechy dwóch pierwszych elementów podziału – „modlitw” właśnie (orationes) i „próśb” (obsecrationes). Dziś przechodzimy do kolejnych, czyli do „wspólnych błagań” (postulationes) i do „dziękczynienia” (gratiarum actiones).

Bardzo wielu osobom modlitwa kojarzy się z przedstawianiem Bogu próśb w konkretnych sprawach. Nie ma nic złego w takiej wizji modlitwy, skoro zalecał ją sam Pan Jezus. Nie jest to jednak – o czym próbujemy się wraz z Kasjanem przekonać – jedyny rodzaj modlitwy. Tyniecki opat wskazuje na właściwy kontekst owych postulationes, dowodząc jednocześnie, że rodzą się one dzięki pewnej dojrzałości duchowej. Podobnie „dziękczynienia” – według świętego, najwyższy rodzaj modlitwy wśród wymienionych – ukazują nam się w zaskakującym świetle, gdyż nie sprowadzają się jedynie do prostych aktów wdzięczności, lecz do szczególnej wizji naszego życia we wspólnocie z Bogiem. Świadomość Bożego miłosierdzia wobec nas prowadzi do najgłębszej jedności z Nim.