Czas pierwszego pocałunku

Powiedz mi, jak całujesz...
     Mówiąc o pocałunkach, nie możemy zapominać, że mają one swoje liczne odmiany: są pocałunki, które daje mama swojemu maleństwu na dobranoc, są takie, którymi babcia obsypuje swoje wnuki, są pocałunki starszego rodzeństwa, które od czasu do czasu cmoka nas w czoło! Są czułe i piękne całusy w policzki.
     Was jednak w ostatnim czasie interesuje inny rodzaj pocałunku: namiętny i długi, którymi obdarzają się zakochane pary. Zaciekawia was i zmusza do pytań: "W jakim wieku ja też będę mógł zacząć?", "Jakie to uczucie?", "Jak to się robi?". Odpowiedzi, na które czekacie, właśnie nadchodzą.
     Zanim jednak zaczniemy, musicie zapamiętać najważniejsze "PRAWO POCAŁUNKU": nie dajemy go ani go nie otrzymujemy. Pocałunki się wymienia albo - jeśli wolicie - pocałunkiem ofiarujesz i jednocześnie otrzymujesz. W pocałunku spotykają się dwie osoby: razem wymieniają się uczuciami, doznaniami, mówią do siebie bez słów. Dają i otrzymują uczucie, sympatię. Pocałunek, który nic wam nie mówi, powinien was zaalarmować: może pomyliliście się co do pocałunku, uczucia albo osoby.

W jakim wieku
     13-15-20 lat: jaki wiek jest odpowiedni? Być może poczujecie się zawiedzeni, ale na to pytanie nie ma odpowiedzi! Nie istnieje żaden określony wiek dla pierwszego pocałunku, a raczej nie można zamknąć go w przedziale jednego roku, miesiąca czy konkretnej daty. Wszystko jest zapisane w wieku serca, tym wieku, który nosimy w sobie i który nie zawsze odpowiada temu, co mamy wpisane w dowodzie osobistym.
     Niektórzy z was pocałują się po raz pierwszy w wieku 14 lat, inni w wieku 22... i to wcale nie znaczy, że ci ostatni są zdziecinniali, a ci pierwsi przedwcześnie rozwinięci!
     Czas pierwszego pocałunku rodzi się w nas: pewnego dnia przychodzi taki moment, w którym jedynym sposobem na okazanie uczucia ukochanej osobie jest pocałunek. Do wczoraj była to pieszczota lub pocałunek w policzek? W porządku, od dzisiaj jeśli dwie osoby naprawdę się kochają, rozpoczyna się dla nich pora pocałunków. Bez niepotrzebnych dramatów czy burzliwych wstrząsów. Oczywiście dwoje ludzi powinno się dobrze zastanowić, jeśli używają pocałunków dla rozrywki, żeby się pokazać przyjaciołom, jacy to "są dorośli" albo żeby bawić się w "narzeczonych". W takich przypadkach pocałunek niczemu nie służy, nie przekaże żadnego rodzaju uczucia, pozostanie jedynie trochę głupim sposobem spędzania czasu.

Jakieś wątpliwości?
     Nie wierzycie, myślicie, że możecie całować wszystkich miłych chłopców i wszystkie ładne dziewczęta? Spróbujcie. Zobaczycie, że wasze pocałunki stracą swój sens. Całus tu, całus tam i wkrótce nikt już nie będzie pragnął waszych pocałunków.
     Z pocałunkami jest tak samo, jak ze słynnym zdaniem: "Kocham cię". Jeśli je ciągle wypowiadacie, co chwila i do każdego, zdanie traci na wartości, przestaje cokolwiek znaczyć.
     Chcąc zatem uniknąć tych smutnych konsekwencji, całujcie się tylko z właściwą osobą, tylko wtedy, kiedy czujecie, że naprawdę ją kochacie, tylko wtedy, kiedy zrozumiecie, że pocałunkiem uda się wam przekazać to, czego słowa nie są w stanie wyrazić.
     Nie bawcie się w pocałunki, nawet jeśli jesteście dorośli i sądzicie, że osiągnęliście wiek pocałunku - być może go osiągnęliście, ale źle zrozumieliście.
     W pocałunku spotykają się i zderzają dwie żywe osoby, które postanawiają dalej iść obok siebie. Pocałunkiem mówimy drugiej osobie: "Wszystko to, co tkwi w tobie, wszystko to, co robisz, podoba mi się, daje mi radość". Pocałunkiem opowiadamy o naszym dniu, rozładowujemy napięcie, odczuwamy bliskość kochanej osoby, która może tak długo była od nas daleko.
     Nie starajcie się gonić wieku pocałunku: serce zatroszczy się o to, aby wam wskazać, że czas się zbliża. W międzyczasie nie obgryzajcie paznokci z niepokoju: nauczcie się naprawdę kochać, abyście mogli "wymienić" pierwszy szokujący pocałunek, który zapamiętacie na całe życie!