Psalm 1 - Szczęście sprawiedliwych, zguba bezbożnych

Błogosławiony człowiek,
który nie idzie za radą bezbożnych,
nie wkracza na drogę grzeszników
i nie przebywa w towarzystwie szyderców,
lecz raczej upodobał sobie bojaźń Jahwe,
a nad Jego Prawem rozmyśla dniem i nocą.
Podobny jest do drzewa
zasadzonego nad strugami wód,
które przynosi owoc w swoim czasie
i którego liście nie więdną.
Szczęści mu się też we wszystkim,
czego się podejmie.
Nie tak [się dzieje] z bezbożnymi:
podobni są do plew,
które wiatr rozwiewa.
Tak więc bezbożni nie ostoją się w sądzie
ani grzesznicy w zgromadzeniu sprawiedliwych.
Jahwe bowiem czuwa nad drogą sprawiedliwych;
droga bezbożnych natomiast prowadzi do zguby.