Wesołą Nowinę

Wesołą nowinę, bracia słuchajcie,
Niebieską Dziecinę ze mną witajcie.
Jak miła ta nowiną! Mów, gdzie jest ta Dziecina?
Byśmy tam pobieżeli i ujrzeli.

Bogu chwałę wznoszą na wysokości,
pokój ludziom głoszą duchy światłości.
Jak miła ta nowiną! Mów, gdzie jest ta Dziecina?
Byśmy tam pobieżeli i ujrzeli.

Panna nam powiła Boskie Dzieciątko,
pokłonem uczciła to Niemowlątko.
Jak miła ta nowiną! Mów, gdzie jest ta Dziecina?
Byśmy tam pobieżeli i ujrzeli.

Którego zrodziła, Bogiem uznała,
i Panną, jak była, Panną została.
Jak miła ta nowiną! Mów, gdzie jest ta Dziecina?
Byśmy tam pobieżeli i ujrzeli.

Królowie na wschodzie już to poznali
i w Judzkim narodzie szukać jechali.
Jak miła ta nowiną! Mów, gdzie jest ta Dziecina?
Byśmy tam pobieżeli i ujrzeli.

Gwiazda najśliczniejsza ich oświeciła,
do szopy w Betlejem zaprowadziła.
Jak miła ta nowiną! Mów, gdzie jest ta Dziecina?
Byśmy tam pobieżeli i ujrzeli.

Znaleźli to Dziecię i Matkę Jego.
Tam idźcie, znajdziecie Syna Bożego!