Psalm 79 - Lamentacja narodu nad zniszczeniem miasta i świątyni

Boże, poganie wtargnęli do Twojego dziedzictwa,
zbezcześcili Twój święty Przybytek,
zamienili Jerozolimę w rumowisko.
Zwłoki Twoich sług
rzucili na pożarcie ptactwu powietrznemu,
ciała Twoich wiernych — dzikim zwierzętom.
Rozlali ich krew jak wodę
wokół Jerozolimy,
a nie było nikogo, kto by [ich] pogrzebał.
Staliśmy się przedmiotem wzgardy naszych sąsiadów,
szyderstwem i pośmiewiskiem dla tych, którzy nas otaczają.
Dokądże, Jahwe? Czy wiecznie będziesz trwał w swym gniewie,
czy zapalczywość Twoja będzie płonęła jak ogień?
Wylej Twoje wzburzenie na ludy pogańskie,
które Cię nie znają,
i na królestwa, które nie wzywają Twojego Imienia!
Bo pożarły Jakuba
i spustoszyły jego siedzibę.
Nie poczytuj nam win naszych przodków!
Niech szybko spłynie na nas miłosierdzie Twoje,
bo nędza nasza jest niezmierna.
Przybądź nam z pomocą, Boże, Wybawco nasz,
dla chwały Imienia Twego!
Wybaw nas i odpuść nam nasze grzechy
dla Imienia Twego!
Dlaczego mieliby mówić poganie:
„Gdzież jest ich Bóg?”
Niechaj na oczach naszych jawna się stanie wśród ludów pogańskich
pomsta za krew Twoich sług, która została przelana!
Niech dotrze przed oblicze Twoje jęk pojmanych,
mocą ramienia swego zachowaj skazanych na śmierć!
Odpłać sąsiadom naszym po siedmiokroć
za zniewagę, jaką wyrządzili Tobie, Panie!
My zaś, lud Twój i owce Twego pastwiska,
wysławiać Cię będziemy na wieki
i głosić z pokolenia w pokolenie chwałę Twoją.