Promienne przestworza

Oto już mroki minęły,
Ziemia odradza się w blasku;
Umysł odzyskał swe siły,
Aby podążyć ku dobru.

Dzień nas zachęca, by Ciebie
Sławić modłami i pieśnią;
Błoga poświata na niebie
Serca napełnia spokojem.

Strzeżmy się zła i występku,
Z duszy przewrotności wyrwijmy,
Grzechy niech życia nie plamią,
Mowa niech będzie bez winy.

Kiedy już słońce powstało,
Wiara niech ogniem zapłonie,
W niebo prowadzi nadzieja,
Miłość z Chrystusem niech złączy.

Uczyń to, Ojcze najlepszy,
Razem z Twym Synem i Duchem,
Ty, który pełen potęgi
Rządzisz wiecznością i czasem.

Amen