Żar istnienia
Żarzy się płomyk
mego istnienia,
trawiąc oliwę
ogołocenia.
mego istnienia,
trawiąc oliwę
ogołocenia.
Te rozognione
krople oliwy
to przemijanie
w trudzie prawdziwym.
Czy wskrzeszę w sobie
aż tyle siły,
by wichry życia
nie ugasiły
żaru istnienia?
Poezja: