Adwent, czyli obecność - część 3 - O Korzeniu Jessego

Kolejna antyfona rozpoczyna się od słów: „O Korzeniu Jessego”: O Korzeniu Jessego, który się wznosisz jako znak dla narodów, przed Tobą zamilkną królowie, a ludy modlić się będą do Ciebie; przyjdź nas wyzwolić, już dłużej nie zwlekaj.

Wybrzmiewają w niej słowa z Księgi Izajasza: I wyrośnie różdżka z pnia Jessego, wypuści się odrośl z jego korzeni (Iz 11,1); Owego dnia to się stanie: Korzeń Jessego stać będzie na znak dla narodów. Do niego ludy przyjdą po radę, i sławne będzie miejsce jego spoczynku (Iz 11,10). Liturgia, idąc za tradycją Kościoła, Chrystusa nazywa potomkiem Dawida, który był synem Jessego. Widzimy w Nim także cierpiącego Sługę, przed którym królowie zamkną usta (por. Iz 52,15). Jak podkreśla ojciec Szymon Hiżycki, tajemnica cierpienia Chrystusa jest związana z jego wcieleniem: „Krzyż w jakiś sposób jest już obecny w Betlejem”…