O Duchu Święty, Pocieszycielu

     Wielbimy Cię i dziękujemy Ci za to wylanie Ducha na apostolski Kościół w Rzymie, na Kościół końca drugiego tysiąclecia. Dziękujemy za Sobór Watykański II, który stał się dla nas przewodnikiem w pracach synodalnych. Dziękujemy Ci za synów i córki ludu Bożego, którzy – jak to mówi prorok Joel – staną się prorokami. Dziękujemy za synów i córki naszego Kościoła, którym został powierzony dar światła i rady z tytułu uczestnictwa w prorockim powołaniu do służby Bożej prawdzie, Ewangelii zbawienia dla wszystkich pokoleń.

Duchu Pocieszycielu,
Duchu Ojca i Syna,
zstąp, by odnowić oblicze tej ziemi!
Niech Twoja siła przeniknie nas wszystkich,
aby mogło się odnowić oblicze tego Kościoła.

     Abyśmy nie ulegli rozproszeniu... Oto z odległej przeszłości wyłania się obraz tego miasta i tej wieży, wieży Babel, z której wyszło dziedzictwo podziałów i kłótni; kiedy ludzie zaczęli budować przeciwko Bogu. Pan rozproszył ich stamtąd po całej powierzchni ziemi, i tak nie dokończyli budowy tego miasta (Rdz 11, 8). Nie pozwól nam ulec rozproszeniu.
     Duchu Święty, Duchu Pięćdziesiątnicy, przyjdź i zamieszkaj między nami. Prowadź nas na tej drodze jedności, na którą weszliśmy w tych latach Synodu...

Abyśmy nie ulegli rozproszeniu!
Mentel tuorum visita...
„Nawiedź umysły twoich wiernych,
napełnij niebieską łaską serca,
który stworzyłeś”.
„Przyjdź, przyjdź, Duchu Święty! Amen”.