Pieśń poranna

Panie, jam Dawid, syn Izai,
Piastowy jestem syn.
Ty mi na sercu znak wypalisz –
zasłucham się w Twój rym.

Wiosnąś przyoblókł, wiosną tęsknot
ciało i siłę bark –
Niechaj jesienią nie rozpękną
tęskniące struny harf.

Ja jestem Dawid, jam jest pasterz –
Błagalną wiodę pieśń,
byś się zmiłować chciał nad Piastem,
byś żniwo zwolił zwieźć.

A gdy powstanie olbrzym Goliath,
by złamać młodość mą –
Błagają ciebie Syjon, Moria:
ku wspomożeniu zstąp!

Taka jest pieśń poranna
Dawida – Pasterza

Jan Paweł II:

Poezja:

Nowości