I już będzie do niej wracał
W tajemnicy przed wszystkimi
schodzę szczelina kornika
do mojego świata poza światami.
Przeciskam się wąskim przejściem
oglądając własne myśli
słucham szelestu ciszy.
schodzę szczelina kornika
do mojego świata poza światami.
Przeciskam się wąskim przejściem
oglądając własne myśli
słucham szelestu ciszy.
Z oddali dobiega tętno
otaczających mnie głębin.
Każdy chyba kiedyś
odkryje w sobie taka chwile,
dostrzeże ją w pełni,
przyjrzy się dokładnie
i już będzie do niej wracał.
Poezja: