Wmawianie sobie
Ludzie zarozumiali i tylko sobą przejęci
przypominają Don Kichota.
Uważają, że są wspaniali.
Można by z nimi nawet
przeżyć sporo przyjemnych chwil,
gdyby nie było to takie trudne.
Ci ludzie nie są w stanie zrozumieć,
że oprócz nich istnieć może
jeszcze ktoś godny uwagi.
Za każdym razem, gdy coś opowiadasz,
mają w zanadrzu historyjkę,
wobec której twoja blednie.
Twoja praca nie jest warta zainteresowania
w porównaniu z tym, czego oni dokonują.
Każdy sprzeciw jest dla nich obrazą,
a ich niepowodzenia
są najprawdziwszym końcem świata.
Z biegiem czasu tacy ludzie
stają się nie do wytrzymania,
ale sami tego oczywiście nie zauważają.
Dzieje się jeszcze gorzej:
oni paraliżują całe otoczenie.
Działają jak jakiś blokujący hamulec.
Pozostań już lepiej normalny.
Bądź zupełnie normalnym człowiekiem.
To nic nie kosztuje.
przypominają Don Kichota.
Uważają, że są wspaniali.
Można by z nimi nawet
przeżyć sporo przyjemnych chwil,
gdyby nie było to takie trudne.
Ci ludzie nie są w stanie zrozumieć,
że oprócz nich istnieć może
jeszcze ktoś godny uwagi.
Za każdym razem, gdy coś opowiadasz,
mają w zanadrzu historyjkę,
wobec której twoja blednie.
Twoja praca nie jest warta zainteresowania
w porównaniu z tym, czego oni dokonują.
Każdy sprzeciw jest dla nich obrazą,
a ich niepowodzenia
są najprawdziwszym końcem świata.
Z biegiem czasu tacy ludzie
stają się nie do wytrzymania,
ale sami tego oczywiście nie zauważają.
Dzieje się jeszcze gorzej:
oni paraliżują całe otoczenie.
Działają jak jakiś blokujący hamulec.
Pozostań już lepiej normalny.
Bądź zupełnie normalnym człowiekiem.
To nic nie kosztuje.
Rozważania i opowiadania: