Błogosławieństwo dziecka przed Pierwszą Komunią świętą

     Pierwsze czynności lub też wydarzenia w życiu człowieka utrwalają się na całe życie i często decydują o dalszych jego losach, a nawet o jego zbawieniu. Eucharystia wraz z chrztem i bierzmowaniem należy do sakramentów wtajemniczenia chrześcijańskiego. Wprowadzenie młodego chrześcijanina do pełnego i owocnego udziału w Mszy świętej należy nie tylko do wspólnoty parafialnej, ale także do rodziny, będącej domowym Kościołem. To wszystko, co dzieje się w rodzinie – podniosła atmosfera, jakby aura sakralności: na stole krzyż, świece, Pismo Święte, kwiaty, odświętny strój, wspólna modlitwa – stanowi preludium do tego, co się dokona w kościele. Należy unikać zbędnego pośpiechu, nerwowości, krytyki czy też jakichkolwiek, choćby najmniejszych, konfliktów. Powinna to być atmosfera pojednania i komunii – pełnej komunii z Bogiem (spowiedź) i z braćmi (pojednanie).
     Przed wyruszeniem do kościoła należy pobłogosławić strój komunijny, będący znakiem szaty godowej, oraz wianuszek (znak czystości) dla dziewczynki i mirt (lub inny znak nowego życia) dla chłopca. Należy także udzielić błogosławieństwa dziecku. Domowej liturgii mogą przewodniczyć rodzice, a w razie ich braku, dziadkowie lub rodzice chrzestni. Dziecko ubrane w strój komunijny, trzymając zapaloną świecę chrzcielną, staje przed ołtarzykiem domowym wraz z otaczającą go wokół rodziną i zaproszonymi gośćmi.

Prowadzący (P), żegnając się, mówi: W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego.
Wszyscy (W): Amen.
P. Niech ten strój, jako szatę godową, żywy wianek i mirt, będące znakiem daru czystego serca i nowego życia, pobłogosławi Bóg Ojciec i Syn, i Duch Święty.
W. Amen.

Można teraz pokropić wszystkich wodą święconą. Nakłada się na głowę dziewczynki wianek, a chłopcu przypina mirt lub inny symbol życia, po czym wszyscy, stojąc, słuchają Ewangelii.

P. Wysłuchajmy słów z Ewangelii według św. Jana (J 6, 51- 54).

P. Z radością zanośmy nasze błagania do Jezusa Chrystusa, który jest dla nas chlebem życia.
W. Napełnij nas szczęściem przy Twoim stole.
P. Chryste, Królu pokoju i sprawiedliwości, Ty ofiarowałeś samego siebie pod osłoną chleba i wina, połącz nas ze sobą jako ofiarę dla Boga.
W. Napełnij nas szczęściem przy Twoim stole.
P. Chryste, manno zesłana z nieba, Ty żywisz Kościół Ciałem i Krwią swoją, spraw, abyśmy dzięki mocy tego pokarmu kroczyli drogą życia.
W. Napełnij nas szczęściem przy Twoim stole.
P. Chryste, niewidzialny Gościu naszej uczty, który stoisz u drzwi i pukasz, przybądź do nas i zasiądź do stołu razem z nami.
W. Napełnij nas szczęściem przy Twoim stole.

P. Ojcze nasz…

P. Błogosławiony i uwielbiony bądź, Panie, miłujący nas Ojcze! Błogosławiony bądź, Synu Boży, Jezu Chryste, zrodzony z Maryi, który stałeś się chlebem dającym życie wieczne! Błogosławiony i uwielbiony bądź, Boże, Duchu Święty, za Twój Kościół święty, który karmisz i ciągle odnawiasz! Miłosierny Boże, pobłogosław naszego syna/córkę (imię), aby wzrastał(a) w wierze, nadziei i miłości. I wiernie zachowywał(a) Twoje przykazania, spraw, byśmy w wieczności stali się godni udziału w uczcie Twojego Syna. Który z Tobą żyje i króluje na wieki wieków.
W. Amen.

     Wszyscy zgromadzeni kreślą kciukiem znak krzyża na czole dziecka idącego do Pierwszej Komunii świętej i przekazują mu pocałunek pokoju. Na zakończenie możemy całą rodzinę oddać w opiekę Matki Bożej, odmawiając: Pod Twoją obronę uciekamy się…
     Po powrocie z uroczystości kościelnej rodzina i zaproszeni goście gromadzą się przy stole. Pierwsze miejsce przy stole jest przygotowane dla dziecka, obok dziecka – dla rodziców. Stół uroczyście udekorowany zielenią, wstążkami i świecami. Pamiętajmy, by wspólny posiłek rozpocząć i zakończyć modlitwą.