Gdy jasne słońce już wzeszło

Niech On powściągnie nasz język
Od zgiełku sporów i waśni,
Niech nasze oczy osłoni,
By nie chłonęły marności.

Niech czystość w sercach zamieszka
I nas zachowa od złości,
Roztropny umiar w pokarmie,
Niech pychę ciała poskromi.

Więc zachowajmy niewinność,
By sławić Boga z weselem,
Gdy dzień się zbliży do kresu
I wróci noc nieuchronna.

Wielbijmy Ojca i Syna,
i Ducha, Dawcę pociechy;
Niech będzie chwała na wieki
Majestatowi Bożemu. Amen.