Ellenai

o zwycięska Ellenai
triumfujesz
choć kres Twoich dni
już nadszedł

pamiętam
Twój oddech
w pyle skamielin
i chmurze gruzu

okryta
rozdartym kocem
przełykałaś powietrze
krzywiąc się
z bólu i bezradności

dziś już
o nieśmiertelna Ellenai
wszyscy Twoi wrogowie
zginęli

groty mych strzał
dosięgły ich ust
palców i nóg

triumfujesz Ellenai
lecz ja zawsze
- mimo to -
pamiętać Cię będę
jako skulony kłębek
duchów
odpływających
z konającego
dotkniętego
pocałunkiem śmierci
kobiecego ciała

20.07.2004 r.