Nienawiść

Spazmatyczne krzyki dotykają nieba,
człowiek sięga grobu, ziemia mogił sięga,
strach przenika żałość, umiera potrzeba,
człowiek szuka śmierci, we krwi siebie przysięga.

Człowiek nic nie widzi! Ludzie nie są ważni!
Zabijasz bez skazy! - krzyczy duma pusta,
Szukaj usprawiedliwienia zawsze w twojej kaźni,
ból lęgnie ogniska w ofiar bladych ustach.

Bo żar krzyczy w sercu, rozpala twe wargi,
i ugina stawy, załamuje kości.
Duś dłońmi Centaury, nie budź w sobie skargi,
ucz zabijać honor dawnych twych świętości - .

Czy w otchłani rozpaczy nienawiści żmija
rozbłyska nadal ponad rozumu mrowiem,
gdy umysł swą mocą nienawiść zabija,
a Boga człowiek i człowieka człowiek.